Ook een verwonderding: dood

In november van afgelopen jaar kwam mijn cd Verwonderdingen uit. Jammer genoeg waren er toen strenge maatregelen vanwege corona, dus eigenlijk geen handig moment. Maar ja, hij was klaar, alles was al voorbereid. Mocht je ‘m nog nog niet hebben: ik heb er nog een paar liggen. Voor 12 euro ben je al eigenaar en ding je mee naar de prijs voor degene die mij (uiteraard zonder voorkennis) kan vertellen wat dat printje op de achtergrond van mijn cd nou eigenlijk is. Voor de mensen die de cd voorgoed in de ban hebben gedaan: hij staat uiteraard ook op Spotify:

Als eerste van mijn oude nieuwe album breng ik een videoclip uit van het meest gezellige onderwerp dat erop staat: dood. Het vervelende is dat we er allemaal een keer aan moeten geloven. Ook geruststellend dus, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Ik ben niet zo’n groepsmens, maar in hetzelfde schuitje zitten vind ik toch een stuk gezelliger dan alleen.

Ik was zo stil omdat ik al maanden twijfelde wanneer ik met deze clip kon komen. Is het tijdens een pandemie wel gepast om zo jolig te gaan doen over de dood? En toen brak de oorlog uit in Oekraïne.

Innovatief ingesteld als ik ben heb ik een oplossing gevonden voor de dood. Ik moet er wel even bij zeggen dat ik het niet heb uitgeprobeerd. Ik was nog niet in de gelegenheid, zeg maar. Dus helaas geen garantie dat het werkt, maar het lijkt me wel kans van slagen te hebben. Eer je zoiets wetenschappelijk kunt aantonen, daar zou ik dan weer niet op wachten.

De dood is toch iets raars. De één wil het absoluut niet en vecht ertegen (kan dat eigenlijk wel?) en de ander kiest ervoor. Ik snap beide kanten. Mijn dalen zijn ooit wel zo diep geweest dat het het voor mij niet per se meer hoefde. Maar om het te doen heb je zoveel moed nodig. En nu het leven mij weer toelacht ben ik blij dat ik er nog ben en dat elke dag er weer een is om er iets moois van te maken.

Dan moet ik denken aan de film La vita e bella. Volgens mij vindt iedereen daar wat van. Of je vindt het prachtig òf je vindt het verschrikkelijk. Ik snap weer beide kanten. Ik vind het geweldig dat je je kind zo’n trauma wil besparen. Of je daar zoiets als de holocaust voor moet gebruiken vind ik wel discutabel. Maar mijn positieve inborst gaat toch voor: probeer iets moois te maken van elke situatie. Dat is in ieder geval altijd mijn motto geweest.

Hoe dan ook is het idee dat het elk moment zou kunnen eindigen voor mij motivatie om te gaan voor de dingen die ik wil. En niet te blijven hangen in dingen die niet werken.
En dat is dus ook mijn boodschap met dit liedje: maak er wat van, zie wat er wèl is. Jouw leven is een avontuur en jij speelt de hoofdrol!

10 Comments

  • Lisette

    Wat knap: zo veel openheid over de dood. Dat kan en durft niet iedereen! Ik moet denken aan een songtekst van Paul Simon: ‘So I’ll continue to continue to pretend
    My life will never end
    And flowers never bend with the rainfall.’

  • Charles

    Femke, ik heb jouw liedje “Ik ga dood” een aantal keren beluisterd en ik vond en vind het erg mooi. Het is alleen een beetje uitzichtloos als je in een potje eindigt en van daaruit de wereld moet beschouwen.
    We hebben net het Paasfeest achter de rug, waarbij we het leven, lijden , de dood, maar ook de verrijzenis van Jezus gememoreerd hebben, wereldwijd!!
    Je hoeft daar natuurlijk niet in te geloven, maar je kunt toch niet ontkennen dat het perspectief dat Pasen biedt, na alle lijden waar geen mens aan kan ontsnappen, bemoedigend is. Doodgaan is volgens velen, waar ik mij bij aansluit. niet meer dan het uittrekken van een oude jas om daarna een totaal nieuwe wereld in te gaan. We zijn niet meer dan pelgrims hier, altijd onderweg, vaak struikelend maar ook in staat om weer op te staan.
    ( leestips: Eckard Tolle , Pim van lommel met zijn “Eindeloos Bewustzijn “)
    Ik wil niet al te zeker overkomen, maar in mijn beste momenten geloof ik hier heilig in.
    Liefs en veel succes met alles wat je onderneemt. ( jouw optreden in de San Salvator, al een aantal jaren terug, vond ik buitengewoon geslaagd )

    Charles Verhoeven

    P.s. Marga heeft mij op jouw site attent gemaakt.

    • femkewesly

      Charles, wat leuk, hartelijk dank voor jouw uitgebreide reactie. Ik snap dat het uitzichtloos lijkt, eindigen in zo’n potje. Maar aangezien ik nu heb voorgedaan hoe dat werkt met zo’n groeidier ga ik er toch vanuit dat iemand mij nodig heeft en er wel wat water bij zal doen. En zo niet, dan zie ik het wel. Of niet.
      Inderdaad een bemoedigend perspectief van Pasen en mooi dat je dat gelooft. Zeker in zo’n warme gemeenschap als de San Salvator lijkt me dat helemaal fijn. Maar het geloof wil bij mij niet echt. Ik leef (heel mindful) in het hier en nu en wat er straks komt, dat zie ik straks. Voor mij werkt dat heel goed.
      Marie & Antoinette vonden het optreden in de San Salvator ook erg geslaagd; een hele kerk vol lieve, meezingende mensen; wat wil je nog meer? (Hier te zien: https://youtu.be/RYIgWNyjhuQ)
      Liefs van mij en van Marie & Antoinette

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.